Haar voorspelling wordt niet direct ondersteund door de landelijke peilingen, maar volgens kiezer Gail Thompson krijgen we woensdag de nieuwe president en vice-president op bezoek hier in Canton: John McCain en Sarah Palin. Door mijn vele schietgebedjes gaan ze het redden, zegt Gail optimistisch. “Ik bid me suf”. Het was een vrolijke bedoening vandaag bij het Victory Center - zo heten alle plaatselijke McCain hoofdkantoren - in Canton. Hier konden mensen hun gratis kaarten ophalen voor het hoge bezoek van woensdag, dat vanmorgen onverwacht werd aangekondigd. Een stoet aan blije gezichten stond in de rij en auto’s met McCain bumperstickers reden af en aan. Als je beloofde geen paraplu mee te nemen - zet een hoedje op als het regent- kreeg je een toegangsbewijs.

Gemiddeld 5.8 procent punt ligt Obama nu landelijk voor op McCain. Kijk hier naar een overzicht van deze laatste peilingen, een gemiddelde van de bekendste polls. Een week geleden was dat nog ruim 8 procent, en een week daarvoor 4 procent. Maar in Ohio blijft de weegschaal stoïcijns in evenwicht. De peilingen zijn tot op heden onwrikbaar gelijk. Obama en McCain spelen slechts haasje over met procentpunten. Vandaar dus dat het Republikeinse duo gezellig langskomt in Canton deze week: in Ohio valt nog missie werk te verrichten.

De republikeinen in Canton trekken zich niet veel aan van de landelijke peilingen, blijkt voor de deur van het Victory Center. “Zelfde als in 2004”, zegt Jeff Kurtek schouderophalend. “Toen lag Bush ook achter op Kerry. We weten wie uiteindelijk won". Hij maakt zich geen seconde druk over de uitslag. “Dit land gaat echt niet kiezen voor iemand zonder ervaring als Obama”. Maar als je het over ervaring hebt dan loopt Palin nou ook niet echt voor de troepen uit? “Nee, maar zij is een vrouw. We hebben haar nodig om de vrouwen mee te krijgen. Daarbij is ze vice-president dus dat is wat anders”. Ja maar als McCain –godverhoede maar toch- komt te overlijden? “Dan is ze er klaar voor. Ze leert heel snel”. Aldus Jeff.

Greg Nutiel weet precies wat er mis is met de peilingen: ze worden uitgevoerd door de linkse media en daarom zijn ze niet te vertrouwen. Linkse media? “Ja zeker 80 procent van de media is bevooroordeeld en links.” Maar kunnen ze dan peilingen beïnvloeden? “Ja”. Hoe dan? “Geen idee, maar dat doen ze.”

Het zal Vera Donet de grootst mogelijke zorg zijn wat de peilingen doen. “God weet wel wie er gaat winnen”. Wie dan? “Er is een eerlijke man en een man die alleen maar liegt”. Laat me raden? “Je ziet toch ook wel dat Obama de hele boel bij elkaar liegt. En hij heeft ook banden met terroristen”. Oh? “Ja die man, kom hoe heet hij ook alweer?” William Ayers? “Ja die. Een zware terrorist. En al dat geld komt natuurlijk ook niet zomaar uit de lucht vallen”. Oh waar komt dat vandaan dan? “Uit het buitenland. Van onduidelijke bronnen”.

Die buitenlandse financiering was een hardnekkig punt vandaag op de stoep van het Victory Center. Dat werd waarschijnlijk aangewakkerd door het nieuws dat Obama in de maand september 150 miljoen dollar heeft opgehaald. “I wonder where he gets all this money from”, zegt Lisa Rodgers peinzend. Nou? “Buitenlandse bronnen, natuurlijk. Koeweit enzo”. Koeweit? “Ja en wat van die andere landen daar. Daar schijnt hij connecties te hebben” (..) Hoe weet je dat? “Dat heb ik gehoord”. Van wie? “Van verschillende mensen”. Klopt het? “Als verschillende mensen het zeggen, moet het wel kloppen toch?”.

De zon scheen. De mensen waren aardig en ik vermaakte me prima op de stoep met al deze gesprekken. Toen Sally Barron me net begon uit te leggen dat ze toch niet helemaal gerust was op de peilingen, kwam er een meisje van de McCain campagne naar buiten gerend. Boos natuurlijk. Ik moest stoppen. Waar dacht ik mee bezig te zijn. Ik had geen toestemming etc. Bekende verhaal. Ik word er niet meer koud of warm van, deze absurde controle drift. Sally werd gesommeerd naar binnen te gaan en haar kaarten te halen. Ze mocht niet meer met mij praten. Toen Sally weer naar buiten kwam met haar kaarten en klaar stond voor het vervolg gesprek was meisje McCain nog steeds onwrikbaar. Sally diende te vertrekken.

Toen ik naar mijn auto wilde lopen kwam Sally aanrijden in haar Ford. Ze had me om de hoek op staan wachten en een briefje gekrabbeld dat ze aan me gaf. De korte versie: “Ik wil mijn excuus aanbieden voor de manier waarop je hier wordt behandeld. Ik dacht dat we vrijheid van meningsuiting en vrije pers hadden. As an American I’m sorry you were treated like this”.

Dit ene briefje maakt alle keren dat ik ergens ben uitgemikt de afgelopen maanden goed. Wat ben ik blij dat er in deze tijden nog zelfstandigdenkende Sally’s bestaan.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.