Justitie is een Bulgaarse bende op het spoor die jarenlang op geraffineerde wijze een groep vrouwen zou hebben uitgebuit op de Amsterdamse Wallen. De jonge vrouwen werkten dag en nacht, geld voor hun verdiensten zouden ze nooit hebben gezien.

Het is een moderne vorm van seksslavernij die zeer moeilijk te bestrijden is, zegt het Openbaar Ministerie. 

De vrouwen zien zichzelf niet als slachtoffer en weigeren aangifte te doen tegen de hoofdverdachten. Het Openbaar Ministerie verdenkt Nicolay P. en Bogomil K. er echter wel van de vrouwen te hebben bedreigd met het uit de mond slaan van tanden of terugsturen naar het dorp. Communicatie verliep via sms’jes in codetaal. Bij een inval in Bulgarije werd 170 duizend euro in contanten aangetroffen.

De mannen zouden onderdeel uitmaken van twee criminele families: hun ouders en de broer van Bogomil K. zijn vermoedelijk ook betrokken bij de uitbuiting. Een geoliede machine, zegt de mensenhandel-officier Jolande De Boer. Vrouwen werden eerst ‘ingewerkt’ in Antwerpen en konden promoveren naar Amsterdam, waar meer geld te verdienen was. Zowel de familie als de slachtoffers zijn afkomstig uit Sliven, de pooierhoofdstad van Bulgarije. 

Moderne seksslavernij

Het is volgens het OM niet meer zo dat de vrouwen naar Nederland gelokt worden met de belofte aan het werk te gaan in de kassen. Vaak hebben de vrouwen een liefdesrelatie met de pooier. Ze komen meestal vrijwillig naar Nederland en zijn op de hoogte van de werkzaamheden die ze komen doen. Vaak met het idee dat ze veel geld kunnen verdienen.

Eenmaal in Nederland werken de vrouwen dagen achtereen, bijna 24 uur per dag. Dit begint in de ochtend met een dienst vanaf 10:00 tot 18:00. Vervolgens werken ze er een ‘dienst’ achteraan van 19:00 tot 05:00 in de ochtend achter een ander raam. Op die manier is door de raamexploitant niet te controleren of zij al een andere dienst heeft gedaan. Over de verdiensten werd verantwoording afgelegd en moest worden afgedragen. Moderne seksslavernij zegt het OM. De vrouwen zouden hun borsten en lippen hebben laten vergroten om hun marktwaarde te vergroten. 

Hoewel de vrouwen vervolgens ook nog een geïsoleerd bestaan leidden, blijven zij volhouden dat ze vrijwillig werkten. Dat maakt het moeilijk om de zaak strafrechtelijk rond te krijgen, zegt OvJ de Boer. “Je zou liever zien dat het gemakkelijker was. We doen ons uiterste best om het bewijs rond te krijgen” zegt de officier. Het klimaat om vrouwen uit te buiten moet daarom zo mogelijk worden. 

Permanente aandacht

De zaak rond de Bulgaarse familie is niet uniek. Het OM ziet meer uitbuitingszaken voorbij komen waarin vrouwen geen aangifte willen doen. Justitie en politie gaan daarom ook zelf actief op zoek naar situaties waarvan zij denken dat vrouwen niet zelf naar de politie kunnen stappen om hun verhaal te doen. “Deze zaak kwam puur per toeval aan het licht, niet omdat een van de vrouwen iets verteld had”.

Een ommekeer in denken waarvoor ook Anke van Dijke pleit. Van Dijke is bestuurder bij Fier, een organisaties die slachtoffers van seksueel geweld en mensenhandel opvangt en begeleidt. Bij signalen zou de politie ook in actie kunnen komen. 

Vanavond meer over de zaak en de aanpak van mensenhandel in EenVandaag met officier van Justitie in Amsterdam, Jolande de Boer. Zij behandelt veel mensenhandelzaken. In de studio praten we verder met Anke van Dijke, van Fier.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.