Het aantal zwarte Amerikaanse ouders dat besluit hun kinderen niet naar school te sturen maar thuis zelf les te geven, neemt sterk toe. Niet alleen omdat ze ontevreden zijn over het schoolsysteem of om religieuze redenen, ook racisme en een gebrek aan Afrikaans-Amerikaans geschiedenisonderwijs spelen een rol. Dus, zo besluiten steeds meer ouders, onderwijzen ze hun kinderen liever zelf.

Het aantal zwarte kinderen dat thuisonderwijs krijgt in de Verenigde Staten is tussen 2003 en 2016 verdubbeld. Toch maken ze nog maar een paar procent uit van de in totaal 1,7 miljoen thuisonderwezen kinderen in de VS. Het overgrote deel van hen is nog steeds wit. Amber Johnston uit Cobb County Georgia, net buiten Atlanta, is één van de Afrikaans-Amerikaanse ouders die ervoor hebben gekozen om hun kinderen niet naar school te sturen. “Ik begon me te realiseren dat we misschien toch nog niet zo ver waren in rassengelijkheid als ik dacht. Er broeit veel onder de oppervlakte. Ik kreeg het gevoel van een berin die haar kleintjes moet beschermen. Ik dacht: ik weet niet precies wat er mis is, maar ik ga mijn kind er niet aan blootstellen terwijl ik dat uitvindt.”

Johnston richt een steungroep voor thuisonderwijs op

Zo besloot Johnston haar twee dochters thuis les te gaan geven. Dit besluit werd nog eens kracht bijgezet toen ze in verwachting bleek te zijn van de eerste van haar twee zoons. Na de blijdschap kwamen de zorgen. “Ik zat met de gedachte dat ik mijn zoons elke dag in een omgeving zou plaatsen waar ze zullen worden gezien als potentieel en zeer waarschijnlijk minder slim, minderwaardig en minder veilig."

Ze besloot samen met een ander Afrikaans-Amerikaans gezin een steungroep op te richten voor gezinnen waar aan thuisscholing wordt gedaan. De steungroep groeit razendsnel: binnen twee jaar is de groep gegroeid naar zesenzestig gezinnen. “Ik voel me alsof ik een soort lichtbundel opgestoken heb in Cobb County, in de hoop dat een paar families het zouden zien. En ik ben overweldigd door de reacties”, aldus Amber Johnston.

Cheryl Fields-Smith is onderwijsprofessor aan de University of Georgia. Ze herkent de trend onder Afrikaans-Amerikaanse ouders. “Onderzoek laat zien dat zwarte jongens twee keer zo vaak worden gestraft dan anderen. Dat is geen toeval. Dat is racisme. Ik denk dat het te maken heeft met vooroordelen die we hebben over kinderen.”

Kinderen worden weggezet als onruststokers

Ook Sheva Quinn, alleenstaande moeder en woonachtig in het iets zuidelijker gelegen Byron, geeft haar twee dochters de afgelopen vier jaar thuis les. Als een persoonlijk project heeft ze met haar dochters van 6 en 7 jaar oud hun families DNA gevolgd tot in Ghana. Quinn besloot haar kinderen thuis les te geven toen docenten op school weigerden om haar dochter uitdagender leesmateriaal te geven. Een beslissing die diep geworteld is in haar familiegeschiedenis. “Ik kom van een familie van ongeletterden en ik wil dat mijn kinderen goed leren lezen. Toen ik merkte dat de docenten niet mee wilden werken om mijn kinderen vooruit te helpen dacht ik: dit gaat niet werken.”

Volgens professor Field-Smith is dit een situatie waar meer zwarte Amerikaanse ouders mee te maken hebben. "Veel thuisonderwijzers hebben ervaringen met scholen waarbij ze proberen om op te komen voor hun kinderen, maar waar ze zich weggezet voelden. Ze worden neergezet als onruststokers.” Amber Johnston ondervindt dat ook haar keuze om haar kinderen thuis les te geven weerstand oproept. Op sociale media ontvangt ze soms vervelende reacties. “Er wordt tegen me gezegd: 'je leert je kinderen racisme aan’, of: ‘jouw groep is een voorbeeld van omgekeerd racisme’.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.