12-jarige David mag stoppen met chemokuur

De rechter heeft vandaag uitspraak gedaan in de zaak van de 12-jarige David en zijn vader. David wil geen chemokuren meer, maar zijn vader wel. De rechter heeft vandaag David in het gelijk gesteld, hij mag stoppen met verdere behandelingen. 

Het is niet de eerste keer dat een rechter heeft moeten oordelen over de wilsbekwaamheid van kinderen.

Kan een kind zelf bepalen dat het niet meer wil worden behandeld? EenVandaag spreekt hierover met professor Kindergeneeskunde Hugo Heymans. Hij was 40 jaar kinderarts en directeur van het Emma Kinderziekenhuis AMC en met medisch ethicus Martine de Vries, kinderarts bij het LUMC.

Vergelijkbare uitspraken

Eerder verplichtte de rechtbank een 12-jarige jongen om een levensreddende operatie te ondergaan aan een kankergezwel in de bovenarm, nadat een kinderpsycholoog had vastgesteld dat de jongen niet tegen de wil van zijn moeder en haar paragnost durfde in te gaan.

Ook een meisje van 15 jaar werd door de rechter verplicht tot een behandeling van haar trauma’s. De rechter ging met deze uitspraak tegen de wil van de vader in, die therapie niet nodig vond. Een 11-jarige jongen die een niertransplantatie een te groot risico vond, werd door de rechter in het gelijk gesteld, tot groot ongenoegen van zijn artsen.

Volgens de Nederlandse wet zijn kinderen tot 12 jaar niet wilsbekwaam. Medisch ethicus Martine de Vries zou die regel het liefst loslaten. Zij zegt dat per geval bekeken moet worden. Het ene zieke kind van tien is het andere niet: de mate van wilsbekwaamheid kan per kind verschillen. De regelgeving zou niet moeten uitgaan van leeftijden, maar wilsbekwaamheid zou als criterium moeten gelden.