Aan de grond door de Rabobank

Een vrijstaand huis, een leaseauto en boordevol ideeën. Het ging ondernemer Ronald Loman uit Woerden goed toen hij in 2010 een nieuw project lanceerde. Met de stichting Wij Bouwen voor Morgen wilde hij zich gaan inzetten voor het verduurzamen van vastgoed.

Naast hem in het bestuur zitten een ICT-ondernemer en een architect. Die laatste, tevens voorzitter van de Raad van Commissarissen van de Rabobank Utrechtse Heuvelrug, is zo enthousiast dat hij ook flink in de de stichting investeert. Inclusief een lening van 50.000 euro van de Rabobank in Woerden is Wij Bouwen voor Morgen goed genoeg bij kas om serieus werk te gaan maken van de ambities.

Loman neemt het meeste werk op zich. Hij maakt soms wel zeventig tot tachtig uur per week. De rekening bij de Rabobank staat op zijn naam, evenals de bijbehorende bankpas. Toch wordt de administratie gedaan door de architect. En hij blijkt ook betalingen te verrichten.

Op 6 juni 2011 krijgt Loman een telefoontje van de Rabobank. Een medewerker wijst erop dat de bankpas uitsluitend op zijn naam staat en dat deze niet door andere bestuurders gebruikt mag worden. Loman vraagt zijn collegabestuurder de bankpas aan hem terug te geven. Maar die weigert. Daarop besluit Loman de pas te laten blokkeren.

Rabobank deblokkeert pas

Tot zijn grote verbazing ontdekt Loman echter vier dagen later dat de architect 35.000 euro heeft overgemaakt van de stichting naar de rekening van zijn eigen bedrijf. De pas blijkt door de Rabobank te zijn gedeblokkeerd.

Loman is in alle staten en stelt de Rabobank aansprakelijk: hoe kan de pas weer zijn gedeblokkeerd zónder dat hij hier iets van af weet? Is de bank zijn eigen commissaris tegemoet gekomen?

Rabobank reageert als door een adder gebeten op de klacht van Loman en besluit de lening in te trekken. Ook vordert de bank via de rechter de borgtocht die Loman persoonlijk heeft opgegeven. De stichting komt direct in geldnood.

Zorgplicht geschonden

Maar de gang naar de rechter pakt niet uit zoals de Rabobank had gehoopt. De zaak eindigt in een keiharde tik op de vingers: de bank heeft haar zorgplicht geschonden.

De rechter stelt: “Door de bankpas in strijd met de voorwaarden te deblokkeren heeft Rabobank misbruik van de bankpas mogelijk gemaakt, waardoor er een aanzienlijk bedrag van de rekening van de stichting is verdwenen. Dat de stichting daardoor in (grote) financiële problemen is geraakt, acht de kantonrechter voldoende aannemelijk.”

Ook in hoger beroep oordeelt het hof in Amsterdam dat de Rabobank de stichting heeft gedupeerd door de blokkade van de bankpas - tegen de eigen voorwaarden in - op te heffen. Maar de schade voor Loman is al geleden. Het wegsluizen van 35.000 euro door de architect en het opzeggen van het krediet hebben de stichting de das omgedaan.

In EenVandaag het verhaal van Loman, die aan de grond zit door de affaire. Zijn vrijstaand huis heeft hij ingeruild voor een stacaravan op een camping. De bank wijst aansprakelijkheid af en weigert de zaak tot de dag van vandaag met hem en zijn adviseur Jelle Hendrickx van de Stichting Kredietverdriet op te lossen.