Emmanuel Macron maakt er een beetje een gewoonte van, om dingen te doen waarvan iedereen vooraf zegt dat het niet kan, dat het in de taaie praktijk van de Franse politiek niet gaat lukken.

En gisteravond kreeg het Franse politieke systeem, na de overwinning van de Macron in mei, alweer een aardverschuiving te verwerken. De partij waarvan de naam pas op 7 mei - dus een maand geleden - bekend werd gemaakt, ‘La Republique en Marche’ (LRM) en die daarvoor ook nog maar een jaar bestond, maakt nu kans om een overweldigende meerderheid in het Franse Parlement te behalen.

Het is pas helemaal beklonken in de tweede ronde op 18 juni, maar de criticasters die het allemaal nog niet zagen gebeuren moeten opnieuw slikken. En opnieuw is er scepsis. Want hoe groot is die steun voor Macron nou echt? De opkomst was onder de 50%. In het district Nederland België was de opkomst zelfs 21%. Daarom is er bij de Nederlandse en Belgische Fransen een tweede ronde nodig, ook al haalde de kandidaat van Macron in de eerste ronde al 52% van de stemmen. Vanavond is er een verkiezingsdebat in Den Haag.

Macron-stemmers hebben de smaak te pakken

Volgens een campaigner van LRM zijn met name de traditionele kiezers totaal afgehaakt en willen niet meer de moeite nemen om op een verliezer te stemmen, terwijl de Macron-stemmers de smaak nu echt te pakken krijgen. Want winnen is lekker. En iedereen houdt van een winnaar. Dus Macron heeft ook door deze omstandigheden optisch de wind vol mee. Zoals het er nu uit ziet kan hij wel eens 455 van de 577 zetels halen, een absolute meerderheid. Maar daarmee is hij er nog niet volgens de sceptici. Want die meerderheid haalt hij met een nieuwe partij, met merendeel nieuwe kandidaten, waarvan velen zonder politieke ervaring. Nederlandse toeschouwers denken hierbij snel terug aan de LPF, Bomhoff en zijn belletje, Heinsbroek met zijn Bentley en mensen als Winnie de Jong en Philomena Bijlhout. En dat dan in het kwadraat, want we hebben het nu over een fractie van 400 plus mensen.

Afvalligen en brokkenpiloten

Maar de fans van Macron houden me een ander verhaal voor: Macron heeft zijn kabinet heel zorgvuldig en zonder incidenten gevuld met ‘vakministers’. Mensen die dus iets met de materie hebben. En niet zozeer met politieke gunsten en wederdiensten. Bovendien heeft hij straks een fractie van misschien wel van 450 zetels. En een meerderheid van 287 is al genoeg. Dan kun je nog een paar afvalligen en brokkenpiloten overleven. Dus Macron heeft een kans om iets te proberen, ook al is het afwachten waar tegenstanders zich op de echt taaie dossiers zoals de arbeidswetgeving gaan verschansen. En hij heeft dat ongrijpbare politieke ingrediënt: Momentum.

Macron heeft door zijn optreden met Poetin, Trump en Merkel op het wereldtoneel gescoord. Het is deels show, maar toch. Fransen zijn weer een beetje trots op hun jonge president. En daarnaast heeft hij Frankrijk zelf vooral veel geluisterd. Ingezet op zijn eigen kandidaten, en nog geen fouten gemaakt. Langzaam is er in Frankrijk, volgens vele onderzoeken het meest pessimistische volk ter wereld,  hier en daar - heel voorzichtig - zelfs wat optimisme. En de gedachte dat er misschien ook in de Franse politiek dingen kunnen veranderen.

Wie Macrons parcours van het afgelopen jaar nog eens van dicht wil zien moet op Netflix de docu 'Macron: Les coulisses d’une victoire’ bekijken: een aanrader. 

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.