“Jarenlang verzweeg ik mijn foute vader"

Haar Nederlandse vader was baron en zat bij de Waffen-SS, haar moeder kwam uit een Duits adellijk nest dat juist anti-nazi was. Isabel barones van Boetzelaer onderzocht het bizarre levensverhaal van haar adellijke ouders en tekende het op in haar boek “Oorlogsouders.” Het bracht haar nader tot hen.

‘Heel fout'

“Soms was het erg pijnlijk. Kreeg ik tranen in mijn ogen,” vertelt Van Boetzelaer over de uren die ze doorbracht in het Centraal Archief, rechtszaken over haar vader uitpluizend. Haar vader, Willem baron Van Boetzelaer, was fout in de oorlog. “Heel fout, zeg maar”, schrijft ze in haar boek. Hij vocht voor Duitsland aan het Russische front, later werkte hij voor de Sicherheitspolizei in Den Haag.

In het boek vraagt Van Boetzelaer zich af waarom er geen alarmbellen bij Willem zijn gaan rinkelen. Of hij zozeer verblind was, dat hij bij de Sipo zou moeten optreden tegen zijn eigen landgenoten. “Hij moet in deze tijd een overtuigd nazi zijn geweest, die er niet voor schroomde Nederlanders op te pakken, te verhoren, en over te leveren aan de Duitsers.

Isolement

Isabel van Boetzelaer groeide in de jaren na de oorlog op met die foute vader en haar Duitse moeder, op landgoed Boschveld bij Arnhem. “Een paradijselijke, veilige enclave temidden van een vijandig gezinde omgeving,” zo voelde Van Boetzelaer zich als kind. Winkels in het dorp waar ze niet kwamen, schoolvriendinnetjes die niet bij haar mochten spelen, de uren dat ze tegen zichzelf memory speelde. Het was het isolement dat hoorde bij het hebben van een foute vader.

Fuik

Jarenlang verzweeg ze voor de buitenwereld dat haar vader fout was geweest. Ook wilde ze de exacte waarheid niet weten. Bang voor wat ze zou ontdekken. Tot Van Boetzelaer een paar jaar geleden inzag hoe bijzonder het levensverhaal van haar ouders was, en besloot het op te tekenen. In december 2010 begon ze haar ouders te interviewen. Het voelde als een bevrijding, voor haar ouders maar ook voor haarzelf.

Haar vader had de pech, vertelt Van Boetzelaer, dat hij op het verkeerde moment in de verkeerde kringen verkeerde. “Mijn vader is in een fuik gerecht gekomen." Toch concludeert Van Boetzelaer dat de uiteindelijke straf die haar vader kreeg terecht was. Over hoe die conclusie voor haar is terwijl ze veel van haar vader houdt, vertelt ze in radio EenVandaag.