De IDFA-documentaire 'China’s Van Goghs' toont hoe kunstenaars in een Chinees dorp jaarlijks miljoenen kopieën van westerse meesterwerken schilderen. Vooral Vincent Van Gogh is erg populair.

Zelf wist Van Gogh in zijn hele leven slechts één schilderij te slijten. De replica’s zijn bestemd voor de Nederlandse markt waar ze gretig gekocht worden door toeristen. 

Hoe creatief zijn deze Chinese ambachtslieden? Is de kwaliteit van de imitatie te vergelijken met het origineel? Is het erg dat de Chinezen reproduceren voor prijzen onvergelijkbaar met het authentieke werk?

Het Van Gogh museum maakt zelf ook 3D-namaak en verkoopt ze voor 25.000 euro per stuk. Is deze handel in imitaties legaal en wat is het verschil tussen vervalsingen en reproducties?

De wetenschap maakt ook replicas. Willemijn Enkhuizen van de TU Delft scant en maakt 3D-prints van schilderijen van de oude meesters. Hierdoor kan het publiek de werken aanraken. Kunsthistorici kunnen de verflagen onderzoeken en conservatoren kunnen exposities samenstellen met werken die nooit worden uitgeleend.  

Ook een gesprek met documentairemakers Yu Haibo en Kiki Tianqi Yu. Verder nemen we een kijkje bij Gerard Weiler, die de Chinese reproducties verkoopt in een souvenirswinkel op het Museumplein.

De Trailer van China's Van Goghs:

Afgelopen weekend ging de documentaire in première tijdens IDFA. Vanaf 15 december is China’s Van Goghs te zien in de bioscopen en via Filmthuis. 

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.